شعر چیست
شعر
رابطه‌ی ناشناخته‌ای با حقیقت دارد
مرگ به همچنین
شعر، مرگ نیست
اما از مرگ گذر می‌کند
مرگ
به‌سانِ شعر
شانه به شانه‌ی خطر
راه می‌سپرد
مرگ، شاعرانه است
از آن‌رو که بازگشت ندارد
شعر، مرگِ مرگ است
شعر در معرضِ خطر است
چراکه ناگهان پرده از هستیِ خود برمی‌کشد
و پس از آن
هیچ باقی نمی‌ماند…
… مرگ، یک فاجعه‌ی بی کم‌و‌کاستِ ریاضی‌ست
با یک جوابِ حاصل برای ادامه‌ی معادله
شعر فقدانی‌ست ضروری، در ایجاد تعادل
غیبتِ زمان، تنها وقتِ موجود است
یک آن
یک آن است به تمامی
یک آن، یگانه حقیقت مرگ است
حقیقت از خود هیچ سخن به میان نمی‌آورد
و نه مرگ و نه شعر
مرگ، نه شعری کامل است و نه به‌تمامی خود
تنها شعر، تمامِ خود است.
ترجمهٔ مهشید بیورمن شریفیان
