کلمه‌ها | آلن گینزبرگ

ایروین آلن گینزبرگ (زادهٔ۳ ژوئن ۱۹۲۶ و درگذشتهٔ ۵ آوریل ۱۹۹۷) شاعر و نویسنده‌ای آمریکایی بود. او به‌عنوان دانشجوی دانشگاه کلمبیا در دههٔ ۱۹۴۰، با دوستی با لوسین کار، ویلیام اس. باروز و جک کرواک هستهٔ اصلی نسل بیت را تشکیل داد. گینزبرگ به‌شدت با نظامی‌گری، ماتریالیسم اقتصادی و سرکوب جنسی مخالفت کرد و جنبه‌های مختلف این ضدفرهنگ را با دیدگاه‌های خود در مورد مواد مخدر، جنسیت، چندفرهنگ‌گرایی، خصومت با بوروکراسی، و گشودگی به ادیان شرقی تجسم بخشید. گینزبرگ که بیشتر به خاطر شعر «زوزه» شناخته می‌شود، آنچه را که به‌عنوان نیروهای مخرب سرمایه‌داری و سازگاری در ایالات متحده می‌دانست، محکوم می‌نمود. پلیس سانفرانسیسکو و گمرک ایالات متحده نسخه‌هایی از "زوزه" را در سال ۱۹۵۶ توقیف کردند، و به‌دلیل زبان شعر و توصیفات جنسی دگرجنسگرایانه و همجنسگرایانه، در زمانی که در همهٔ ایالت‌ها عمل جنسی بین مردان جرم تلقی می‌شد، محاکمه‌ای علیه او در سال ۱۹۵۷ ترتیب دادند که تبلیغات گسترده‌ای برای او به همراه داشت. این شعر منعکس‌کنندهٔ تمایلات جنسی خود گینزبرگ و روابط او با تعدادی از مردان، از جمله پیتر اورلوفسکی، شریک زندگی‌اش بود. گینزبرگ یک بودایی بود که به‌طور گسترده به مطالعهٔ رشته‌های مذهبی شرقی پرداخت. او متواضعانه زندگی می‌کرد و لباس‌هایش را از فروشگاه‌های دست دوم می‌خرید و در آپارتمان‌هایی در دهکدهٔ شرقی شهر نیویورک زندگی می‌کرد. یکی از تأثیرگذارترین معلمان او بودایی تبتی چوگیام ترونگپا، بنیانگذار مؤسسهٔ ناروپا در بولدر در کلرادو بود. گینزبرگ و آن والدمن شاعر به اصرار ترونگپا، در سال ۱۹۷۴ مکتب شعرهای بی‌جسم جک کرواک را در آنجا راه‌اندازی کردند. برای چندین دهه، گینزبرگ در اعتراضات سیاسی مختلفی از جنگ ویتنام گرفته تا جنگ با مواد مخدر فعال بود. شعر "سپتامبر در جاده جِسور" توجه‌ها را به پناهندگانی که از نسل‌کشی بنگلادش در سال ۱۹۷۱ گریخته بودند، جلب کرد. مجموعه شعر او به نام سقوط آمریکا در سال ۱۹۷۴ برندهٔ جایزهٔ سالانهٔ کتاب ملی شعر شد. در سال ۱۹۷۹، او مدال طلای باشگاه هنرهای ملی را دریافت کرد و به آکادمی هنر و ادبیات آمریکا راه یافت. او فینالیست جایزهٔ پولیتزر در سال ۱۹۹۵ برای کتابش درودهای جهانی (اشعار ۱۹۸۶-۱۹۹۲) بود.