خانه
خانه‌ای که مجبور به انزوا کرده اما حریم خصوصی را رد می‌کند.
در این خانه اتاق‌ها برای دو نفر یا بیشتر به اندازه‌ی کافی بزرگ نیستند تا بنشینند، بایستند یا کار کنند، اتاق‌ها و اثاثیه‌‌ها به جز کنش تنهایی به چیزی بیشتر اجازه نمی‌دهند. یک اتاق هست دقیقا برای پوست کندن هویج به تنهایی، همانطور که اتاق‌های بدون نور، با بالش و مخده به اندازه‌ی کافی برای خوابیدن (تنهایی) وسیع هستند.
این خانه که برای یک خانواده‌ی سه یا چهار نفره ایده‌آل است، فقط امکان آشنایی گذرا در میان ساکنانش یا یک سری دخالت‌های بدموقع را فراهم می‌کند. نه دری یا راهرویی، خانه از اتاق‌های به هم پیوسته‌ی زیادی ساخته شده که به کسی اجازه نمی‌دهد بدون قدم زدن، از اتاق با تختخواب به آن اتاق با مخلوط‌کن حرکت کند؛ همچنین اتاقی با توالت یا اتاقی با دسته‌ای برای کشیدن سیفون آن توالت نیز هست.
چه خانه‌ی جالبی، با چهار اتاق کوچکش هر کدام فقط چند اینچ بزرگتر از محیط صندلی چوبی‌اش است.
