سونات: علیه آنان که صدای خون‌ را بلند می‌کنند | میر وایزلتیر

reference: https://www.google.com/url?sa=i&url=https%3A%2F%2Fwww.timesofisrael.com%2Fisraeli-poet-meir-wieseltier-dies-at-age-82%2F&psig=AOvVaw1Rma5hbtrAtzPQDlAxHy-z&ust=1737042410951000&source=images&cd=vfe&opi=89978449&ved=0CAMQjB1qFwoTCLiA17CJ-IoDFQAAAAAdAAAAABAE
شعر جهان ــ در سال ۱۹۴۱ در مسکو، و درست قبل از حملهٔ آلمانی‌ها به روسیه، به دنیا آمد. همان سال مادر و دو خواهر بزرگترش او را به نووسیبیرسک در جنوب غربی سیبری بردند. پدرش هنگام خدمت در ارتش سرخ در لنینگراد کشته شد. ویزلتیه پس از گذراندن دو سال در لهستان، آلمان و فرانسه به اسرائیل آمد. در نتانیا بزرگ شد و در سال ۱۹۵۵ به تل آویو نقل مکان کرد و از آن زمان تاکنون در آنجا زندگی می‌کند. اولین شعرهای او در هجده سالگی منتشر شدند. پس از تحصیل در دانشگاه عبری، مایر ویزلتیر به شخصیت اصلی گروهی از هنرمندان معروف به «شاعران تل آویو» در اوایل دههٔ ۱۹۶۰ تبدیل شد. ویزلتیر یکی از بنیانگذاران و سردبیر چندین شماره مجلهٔ ادبی معروف Siman Qri'a بود و به‌عنوان ویراستار شعر در انتشارات Am Oved خدمت کرد. ویزلتیر مترجمی تواناست شعرهای انگلیسی، فرانسوی و روسی را به عبری ترجمه کرده است، همچنین چهار تراژدی شکسپیر و رمان‌هایی از ویرجینیا وولف، چارلز دیکنز، ای.ام.فورستر و مالکوم لوری را ترجمه کرده است. کتاب‌های شعر خود او اکنون به ۱۳ جلد رسیده است و مجموعه‌ای از شعرهای او که توسط شاعر آمریکایی ــ اسرائیلی شرلی کافمن به انگلیسی ترجمه شده است، به‌تازگی در ایالات متحد منتشر شده است. اشعار پراکندهٔ او به زبان‌های عربی، چینی، چکی، هلندی، انگلیسی، استونیایی، فرانسوی، آلمانی، یونانی، مجارستانی، ایتالیایی، ژاپنی، لهستانی، پرتغالی، روسی، صربی کرواتی، اسپانیایی، ویتنامی و اوکراینی منتشر شده است. ویزلتیر جوایز ادبی زیادی از جمله جایزهٔ اسرائیل، بالاترین افتخار این کشور برای یک عمر دستاورد ادبی، دریافت کرده است. به قول مترجم انگلیسی اشعارش، شرلی کافمن، «در سال ۲۰۰۰ توسط تشکیلات اسرائیلی، جایزه‌ای به ضد نظام‌ترین شاعر اسراییلی اعطا شد.» ویزلتیر پیوسته یک موضع ادبی ناسازگارانه اتخاذ کرده است. اشتیاق او به تل آویو نقش مهمی در نوشتن او دارد و خود را در رابطهٔ عشق و نفرت نشان می دهد. او اغلب با استفاده از تصاویر کنایه‌آمیز و لحنی پرطعنه و ناامیدکننده، آگاهی از واقعیت‌های ناگزیر دردناک زندگی را می‌طلبد و اصرار به مشارکت کامل عاطفی و فلسفی دارد. ویزلتیر خود را در قلب آثارش قرار می‌دهد و اغلب به صورت اول شخص می‌نویسد و نقشی اخلاق‌گرا بر عهده می‌گیرد. او در میان هرج و مرج متخیل، به دنبال ارزش‌ها می‌گردد. از نظر ویزلتیر، شعر هم ستمگر است و هم زندگی‌بخش: با این وجود، بدیل تسلیم و متوسط ​​بودن، ذاتاً بیهوده است. ویزلتیر اشعار قدرتمندی برای اعتراض اجتماعی و سیاسی در اسرائیل سروده است، شعرهایی که به‌طرز دردناکی بی‌زمان هستند. صدای او به تناوب آشوبگرا (anarchic) و درگیر، خشمگین و دلسوز، ترانه و غزل است.

سونات: علیه آنان که صدای خون‌ را بلند می‌کنند

اگر روزی بر اثر گلولهٔ یک قاتل جوان بمیرم
یک فلسطینی که از مرز شمالی می‌گذرد،
یا از انفجار نارنجک دستی که پرتاب می‌کند،
یا در انفجار بمب
وقتی دارم قیمت خیارهای بازار را می‌پرسم،
جرئت نمی‌کنم بگویم
که خون من دلیل درستی اشتباه توست ــ
که چشم‌های پاره‌ام پشتیبان کوری توست
که روده‌های بیرون ریخته‌ام ثابت می‌کند
ناممکن است حرف‌زدن با آنها در باره یک نظم و ترتیب ــ
که تنها امکان، حرف زدن با اسلحه، سلول‌های بازجویی، منع آمدوشد، زندان، اخراج، مصادره‌ی زمین، مشت آهنین،
و قلبی پولادین است
که می‌اندیشد عموریان را بیرون می‌اندازد
و عمالقه را نابود می‌کند.
بگذار خون در غبار بتراود،
خون خون است، نه کلمات.
هراس‌انگیز است ــ توهم ملکوت در قلب‌های کرخت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلمات را شما جستجو کنید، متن ها را ما پیدا میکنیم.