چهره | ادمون ژابس

شعر ترجمه: چهرۀ خداوند بی چین و چروک‌تر است / از پیشانی یکی کودک. / زهدان توست، زن. / که شکل می‌دهد. / و پرستار: / پستان‌های من است، زن، / که شکل می‌دهد. / و غریبه: / مرگ است، زن، / که شکل می‌دهد.

چهره

چهره‌ات کو؟
تو نداری. شاید
آدمیزاده نیستی.
من به آنان که همچون من‌اند چهره می‌بخشم.
پس می‌توانند بگویند و بخندند.
من بر چهره پیروز خواهم شد.
خداوند نگفت هنوز: «تو نخواهی کشت»؟

چهرۀ خداوند بی چین و چروک‌تر است
از پیشانی یکی کودک.
زهدان توست، زن.
که شکل می‌دهد.
و پرستار:
پستان‌های من است، زن،
که شکل می‌دهد.
و غریبه:
مرگ است، زن،
که شکل می‌دهد.

کتاب پرسش‌ها. کتاب ائلی. ص۲۷۴