انفجار | پابلو نرودا

شعر ترجمه ــ پابلو نرودا ــ از انفجار تا انشقاقِ آهن / از روزنه تا راه، / از تکانه تا آتش، / تا باژگونگی، تا رود، / دلِ آبِ آسمان و، دلِ طلا، / بی‌حراک فروماند، / و هر رگی از یشم یا گوگرد / جنبشی بود، بالی بود، / چکاله‌یی از شعله بود و، شبنم بود. / صخره می‌زید، آیا بی‌حَراک یا رویش؟ / عقیقِ دریا را آیا حقیقتاً لبانی هست؟ / پاسخ نمی‌دهم زیرا نمی‌توانم: / بادا که پیدایشِ آشوبناک سنگ‌هایِ زنده‌ی رویان و / تابناک / از ازل / نهفته بود در سرما