پیش از تولد دوباره |‌ آندره شدید

گلی نه
ساقه‌ای نه
قایقی نه

درخت سرخ‌موی برگ می‌ریزد
برّه غرق می‌شود
برکه سیمای مرا از من ربوده است.

نمی‌شنوم مگر صدای زنجره را
شب‌زنده‌دارِ بال‌های خویش

Avant de renaître

Pas de fleurs ici
Pas de tiges
Pas de barque

 L’arbre roux s’effeuille
L’agneau se noie
L’étang m’a volé mon visage

 On n’entend que la cigale
Qui veille avec ses ailes.