احمد میرعلائی زادهٔ ۲۱ فروردین ۱۳۲۱ در اصفهان، یکی از مترجمان فعال و پرکار ایرانی بود که در تاریخ ۲ آبان ۱۳۷۴ در جریان سری قتل‌های معروف به قتل‌های زنجیره‌ای به قتل رسید. او نخستین کسی بود که آثار نویسندگانی چون خورخه لوئیس بورخس، میلان کوندرا، اکتاویو پاز، گراهام گرین و ویلیام گولدینگ را به خوانندگان ایرانی معرفی کرد. از سال ۱۳۴۸ به بعد، او در دانشگاه‌های اصفهان، هنرهای دراماتیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه هنر، دانشگاه آزاد و کراچی به تدریس مشغول شد و در مؤسسهٔ انتشارات فرانکلین به مدت ۴ سال تا سال ۱۳۵۱ به ویرایش آثار ادبی پرداخت. احمد میرعلائی در دورهٔ زمانی ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۵ سردبیر مجله‌هایی چون کتاب امروز، فرهنگ و زندگی، آیندگان ادبی و جنگ اصفهان بود و از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۷ به‌عنوان سرپرست خانهٔ فرهنگ ایران در دهلی فعالیت کرد. همچنین بین سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹، مسئولیت خانهٔ فرهنگ ایران در کراچی را بر عهده داشت.
شعر جهان ــ که به رؤیا دید که زیبایی همچون رویایی درگذر است؟ / چراکه این لب‌های سرخ، با همه‌ی سربلندی سوگوارشان، / سوگوارند از آن رو که هیچ بلعجبِ تازه‌ای رخ نمی‌نماید، / تروا در جلوه‌ی آنیِ تشییع جنازه‌ای عالی درگذشت، / و فرزندان اوسنه مردند.
