امیرحسین یزدان‌بد، متولد ۱۳۵۶ تهران، تحصیلات خود را در رشتهٔ کامپیوتر و امنیت شبکه گذرانده است. نوشتن داستان را از سال ۱۳۸۴ آغاز کرد، هرچند پیش از آن نیز داستان‌هایی در نشریات مختلف منتشر کرده بود. هفت سال در وبلاگ «تیله‌باز» فعالیت داشت. کتاب «پرترهٔ مرد ناتمام» او با استقبال چشمگیری روبه‌رو شد و جوایز «بنیاد هوشنگ گلشیری» و «گام اول» را نصیبش نمود. همچنین، این کتاب او را به‌عنوان فینالیست جایزهٔ «منتقدان و نویسندگان مطبوعات» و نامزد جایزهٔ «روزی روزگاری» معرفی کرد. داستان کوتاه «برای مارسیای رذل عزیز»اش جایزهٔ «قلم زرین زمانه» را از رادیو زمانه برایش به ارمغان آورد.
جت جنگیِ اف نمی‌دانم چی‌اش را سر ثانیه، ساعت ده نشاند روی باند. لیلیَن از روی سکو‌های کنار باند دوید سمت هواپیما. خودش را به زحمت از نردبان کابین بالا کشید. کوادبری از جنگنده‌اش پیاده نشد. قیافه‌اش را در آن کلاه ایمنی آبی از دور دیدم. لیلیَن از نردبان پایین آمد. بعد کوادبری سرپوش کابین خلبان را بست. جنگنده‌اش دور...
