چه بسا برخی مردمی را که دردههٔ سی ستایشگر مهوش بودند متفاوت از مردمی بدانند که در دههٔ چهل پهلوانشان را ارج می‌نهادند و یا در دههٔ پنجاه در سوگ طالقانی می‌گریستند. یا شاید برخی بر این باور باشند که مر...

در جایی که زبان فارسی از بخت یا امکان برنامه‌ریزی درست و کارآمد در سطح ملی برخوردار نیست، ناگزیر می‌بایستی امید به اراده و کوشش ناخدای سوم بست. بسیاری از فرهیختگان تاریخ پسامشروطه‌ی ایران، با یا بدون ...

درخت بخشنده (یادنگاشتی برای پوری سلطانی، شهریور ۱۳۱۰-آبان ۱۳۹۴) شاید بشود گفت که تقویم تاریخ هم، مثل تقویم طبیعت، چهار

بزرگ‌ترین گزند: آموزش فرشته مولوی   بودن یا نبودن یک زبان و نیز توانمندی‌ یا کم‌‌توانی آن بستگی به نیازها،

نامی و یادی: رستاخیز آدم خیالبافی چون من، اگر شب-‌و-روز و روز-و-شب با تنهایی خودش خلوت کرده باشد، بالاخانه‌اش را

نویسنده و اهلی‌هایش با یاد جنوب و نویسنده‌هایش   مرغ بپرم: آرزوی پریدن و پرواز شاید برمی‌گردد به دورترین نقطه‌ی

کمین بود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ روزگار درازی رفته و امروزوفرداست که نوبت بیرون‌پریدنم از حلقه‌ی دام بلای زندگی بشود. با این‌همه هنوز نمی‌دانم

تاریک‌خانه‌ی آدم   روزگاری بود که نمی‌شد مام میهن را به جان‌ودل دوست نداشت. همه اگر «وطنم وطنم» می‌خواندند یا

نُتِ خارج ساز ناکوک   مُد شاید به تب می‌ماند. می‌آید، می‌رود، گاهی ردی از آن می‌ماند. مُد در زبان

بهترین سرآغاز   فرهنگ معاصر پویا (مشهور به فرهنگ باطنی) سرآغازی خوش و شایسته برای کتاب ماه تهرانتو بود که

از کتاب‌ها و ترانه‌ها   درآمد «همهٔ خانواده‌های خوش‌بخت مثل هم می‌مانند، اما خانواده‌های بدبخت هر کدام یک جور بدبختی

نادیده نمی‌گیریم   درآمد سه ماه پیش، در آستانه‌ی سال نوی میلادی، بر آن شدم تا حرف فروخورده‌ی سالیان دراز

شش روز، شش یاد پیشدرآمد در پنج‌شنبه‌ی برفی ۱۷ اسفند ۱۳۵۷ و چندروز پس از آن با به خیابان آمدن

تاریخِ تونل‌وحشتی و تکلیف امید     کمی بیش از یک سال پیش، در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹ و پس از

گسسته یا پیوسته؟   تاریخ پساپنجاه‌وهفتیِ ما از میل به گسستن و اراده به بریدن سر برمی‌آورد. ما گذشته‌مان را

جورج ساترلند فریزر، شاعر اسکاتلندی (زادهٔ ۱۹۱۵ و درگذشتهٔ ۱۹۸۰)،‌ به سرودن شعرهای غنایی و رویکرد دلسوزانه‌ به نقد، مشهور بود. مجموعه‌شعرهای معروف او عبارتند از:‌ مجموعه اشعار پس از مرگ جی اس فریزر (۱۹...

ما همه یک ‌زن‌ایم / دلیری تو مرا توانمند می‌کند. / ما همه یک زن‌ایم / تو آواز می‌خوانی و من هم با تو می‌خوانم. / ما همه یک زن‌ایم / رویاهای تو رویاهای من. / و ما با هم خواهیم درخشید. / با هم خواهیم در...

گابری‌یلا میسترال (۱۸۸۹-۱۹۵۷)، شاعر، نثرنویس، آموزگار و سیاست‌مدار شیلیایی، در یکی از شهرهای کوچک شمال شیلی در خانواده‌ای فرهنگی به دنیا آمد. نام واقعی‌اش لوسیلا گودوی آلکایاگا بود. سه ساله بود که پدر...

در سایه و در روشن و در راهروی خورشید‌تاب / راه می‌روند و حرف می‌زنند، هنر فوتِ وقت را مشق می‌کنند. / اعدام شهرزاد به تعویق خواهد افتاد / چراکه برای شهریار قصه‌ای می‌گوید که می‌خواهدش. / خورشید به شفق ...

خوبی درخت این است که می‌تواند به دیگرانی که غریبه‌ا‌ند و از کنارش می‌گذرند، نشانش بدهد و بپرسد آیا نامش را می‌دانند یا نه. همین کار را هم کرده است؛ گیرم که تا به حال جوابی نگرفته است. نه این که همه بگ...