صدانامه
البته صدا داریم تا صدا: صدایی هست پیچیده و تودرتو و غریب، که گفتیم شعر چنین است؛ البته همۀ شعر این صدا نیست. صداهایی هم هستند که ساده‌اند و تخت و آشنا و صاف، و ظاهر و باطنشان یکسان است...
محسن صلاحیِ‌راد چهارم تیر ۱۳۶۳ در شهر تبریز به دنیا آمده و از سال ۱۳۷۷ به شعر و شاعری روی آورده است. او در سال ۱۳۸۶ از دانشگاه تبریز مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی گرفت و در مهر ۱۳۸۹ از پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد خود در حوزۀ ادبیات عرفانی در دانشگاه تربیت‌معلم آذربایجان دفاع کرد. از سال ۱۳۹۴ نیز در دانشگاه سمنان دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی بود، اما در اسفند ۱۳۹۹ رسالۀ خود را که به سیر تطور فرم‌های ادبی فارسی می‌پرداخت ناتمام رها کرد و از ادامۀ تحصیل انصراف داد. همچنین از سال ۱۳۸۲، ابتدا در تبریز و از سال ۱۳۸۸ در تهران، با ویرایش کتاب روزگار گذرانده و اکنون نیز در نشرنو مشغول‌به‌کار است. از محسن صلاحیِ‌راد تا کنون سه مجموعه‌شعرِ از نیل و آفتاب (مجموعه‌ای از نیمایی‌ها، تهران، زمستان ۱۳۹۲؛ چاپ دوم: بهار ۱۳۹۳) و از کوچۀ کلارا (مجموعه‌ای از نیمایی‌ها، تهران، ۱۳۹۳) و از فراهنگ زمان‌ها (مجموعه‌ای از کلاسیک‌ها، تهران، ۱۳۹۴) و تعدادی شعرِ سه‌سطری در کتاب خُسروان نوخُسروانی (گردآوری علی عباس‌نژاد، تهران، ۱۳۹۶) منتشر شده است.
البته صدا داریم تا صدا: صدایی هست پیچیده و تودرتو و غریب، که گفتیم شعر چنین است؛ البته همۀ شعر این صدا نیست. صداهایی هم هستند که ساده‌اند و تخت و آشنا و صاف، و ظاهر و باطنشان یکسان است...