نجمه موسوی متولد تهران است و از ۱۹۸۴ در فرانسه زندگی میکند. تحصیلات عالی خود را از دانشگاه شیراز در رشتهی جامعه شناسی آغاز کرده و دکترای خود را در رشتهی مهندسی پروژههای توسعهی اروپایی از دانشگاه سوربن پاریس دریافت کرده است. سالها در این رشته کار کرده و هم اکنون مشاور ارشد در این رشته است. در کنار این حرفه، نجمه موسوی در بارهی تاریخچه مبارزه با تبعیض جنسیتی و تاریخ سکولاریسم در فرانسه تدریس میکند. تالیفات او عبارتند از مجموعهی داستانهای کوتاه «فراموشی»، دو مجموعه شعر با اشعاری که دو بار در فرانسه مورد توجه قرار گرفته و جوایزی دریافت کردهاند؛ و همچنین دو کتاب به زبان فرانسوی به نام «بریدگیهای زندگی» و «شبنمهای تبعید». نجمه موسوی با نشریاتِ فارسی مانند «پَر»، «باران»، «آفتاب» و «فرهنگ و توسعه» و نیز نشریات فرانسوی همکاری داشته است. از سال ۱۹۹۶ در نشریه «آرش» فعالیت مستمر روزنامهنگاری داشته است. وی با توجه به اهمیتی که به ترجمه میدهد ۸ اثر از فرانسه به فارسی برگردانده است از جمله «فرزند پوشالی» و دیگری «مرواریدهای پشیمانی». این اثر در ایران توسط نشر نگاه انتشار یافته است. موسوی در ضمن یکی از آثار ویرجینیا ولف، نویسنده نامآور فمینیست انگلیسی به نام «اتاقی از آن خود» را به فارسی ترجمه کرده است.
چرا خواهان انقلاب بودیم؟
چرا خواهان انقلاب بودیم؟ در سالهای بعد از انقلاب، زمانی که جوانان تحت فشارهای روزافزون جمهوری اسلامی روز به روز
لحظه
لحظه منشی گفت: اصرار دارد شما را ببیند. علت قرار چیست؟ میگوید میخواهد به خودِ شما بگوید. از در
لحظه چهاردهم
لحظه چهاردهم از غذاخوری کارمندان دولت در شهر آگادیر که بیرون آمد، از کریستین جدا شد. گفت میرود
نگاهی دیگر به تبعید
نگاهی دیگر به تبعید چه زود سیوچند سال گذشت. امروز بیش از سی سال از روزی میگذرد که
فراموشی
فراموشی خودش بود. خودِ الهه بود که روی نیمکتِ ایستگاه اتوبوس نشسته بود. الههٔ سی سال پیش. همان وقت
اشباح خیابانی
اشباح خیابانی ژی. ام. ژ. لو کلِزیو باب ۶ — ساعت ۱۶:۴۵ در کنج همیشگیاش نشسته و به دیوار
لحظهی بیست و یکم
لحظهی بیست و یکم برای فرار از خوابهای پریشان از تخت بیرون میآیم. سالگرد مرگ مادرم است. هوا هنوز
نیمفاصله
نیمفاصله وقتی دوستانِ دستاندرکارِ راه اندازیِ سایتِ «بارو» لطف کرده و از من نیز دعوت کردند از این ایده