ناصر غیاثی نویسنده و مترجم زادهٔ ۱۵ اسفند ۱۳۳۶ در خمام گیلان است. از سال ۱۳۶۴ به آلمان مهاجرت کرد و در شهر هایدلبرگ مستقر شد. در دههٔ نود به ایران بازگشت و در زادگاهش خمام ساکن شد و کار ترجمه و تألیف را پیوستهتر از قبل در پیش گرفت. از آثار تألیفی او میتوان به «تاکسینوشتها» اشاره کرد که خوانندگان پرشماری در ایران و خارج از ایران یافتـــشرحی بهطنز از تجربهٔ زیستهٔ او در غربت. شماری از ترجمههای او: «دستیار» و «یاکوب فونگونتن، اثر روبرت والرز؛ «ارتش تکنفره»، اثر مواسیر اسکلیر؛ «ابرها بزرگ بودند و سفید بودند و در گذر»، اثر ماتیاس چوکه. از ناصر غیاثی داستانهای کوتاه در بارو منتشر میشود.
سرنوشت نادر
گذشتهها گذشته. اگر نرفته بودم که نمیتوانستم داستانت را بنویسم که نادرجان؟ گوش کن فقط! ببین این ناتالی اگر فرانسوی باشد، مشکل زبان خواهی داشت. زن و شوهر بهتر است همزبان باشند. میدانی که تأثیر زبان در...