اگر دنیای کافکا از شخصیتِ واقعیِ برگرفته‌شده از واقعیتِ بیرونی به‌طور کامل چشم می‌پوشد، چه بسا حتی به گونه‌ای بنیادی‌تر از شخصیتِ واقعیِ رمانِ روانشناختی هم که از واقعیتِ درونی برگرفته شده است چشم ‌پو...

چهار شعر از پل سلان چه می‌دوزد بر این صدا؟ بر چه می‌دوزد این صدا اینجا، ماورا؟ ورطه‌ها سوگند خورده‌اند

آنکه واپسین سخن می‌گوید موریس بلانشو   افلاطون: زیرا هیچکس بر مرگ واقف نیست، و پل سلان: هیچکس برای شاهد

راستش را بخواهید خیلی این موضوع برایم مهم نیست. یک گوشه دراز کشیده‌ام و همانقدر می‌بینم که آدمِ دراز کشیده می‌بیند و همان‌قدر می‌شنوم که گوشِ هوشم می‌شنود. افزون بر این چند ماه است که غروب است و چشم ب...

زبان ازآن کسی نمی‌شود گفتگو با ژاک دریدا‌[۱] ترجمهٔ سهراب مختاری   اِولین گرُسمان: در «شیبولت»[۲] «تجربهٔ زبان» در آثار

قربانی کردن جان عده‌ای برای خیر و سلامت همگان از نظر من فاشیستی است جودیت باتلر در گفتگو با هلنا

از تخیلات گَسپَر شب   پنج قطعه از تخیلات گَسپَر شب الوزیوس برتران   دار چه می‌کنند آنجا در میدان

تحریم ژوزه ساراماگو از عذابِ خوابِ ناتمامش بیدار شد. چشمش به شیشهٔ خاکستریِ پنجره افتاد که روبرویش یخ بسته بود.

پسح در مصر   جورجو آگامبن عنوانِ این یادداشتِ کوتاه، به چند دلیل که امیدورام در ادامه روشن شود، «پِسَح

چهار حکایت فرانتس کافکا   دنبالش نگرد! تازه صبح شده بود. خیابان ها پاک و خالی بود. به ایستگاه قطار

کوُآگولا   امسال رزا لوکزامبورگ یکصد و پنجاه ساله شد. برتولت برشت او را در شعرِ «سنگ‌نبشتهٔ مزار رزا لوکزامبورگ»

معنا و استتارِ معنا در شعر پل سلان   جستار پیش رو یکی از مقالات هانس گئورگ گادامر درباره‌ی شعر

آخرین شعر سرگئی یسه‌نین     پاییز باز پایان یافته است. و زمستان، امروز با نود و پنچمین سالروزِ مرگِ