عاشقانه‌ای کوچک
چون چشمانت چنین پر از اندوهند
و سرت چنین سنگین از افکار
بگذار دلداری‌ات دهم، بدان سان که آدمی کودکی را
به خواب می‌کند، وقتی که آخرین ستارگان فرو می‌افتند
خورشید را ندا می‌دهم، دریا و باد را
تا به تو هدیه کنند روشن‌ترین روز تابستانشان را
و زیباترین رویاها را به سویت فرستند
چرا که شب‌هایت چنین ابری‌اند
و وقتی دهانت نغمه‌ای نو بخواند
من دریا و ماه و خورشید را سپاس خواهم گفت
چرا که چشمانت چنین پر اندوهند.
Kleines Liebeslied
Weil deine Augen so voll Trauer sind,
Und deine Stirn so schwer ist von Gedanken,
Laß mich dich trösten, so wie man ein Kind
In Schlaf einsingt, wenn letzte Sterne sanken.
Die Sonne ruf ich an, das Meer, den Wind,
Dir ihren hellsten Sommertag zu schenken,
Den schönsten Traum auf dich herabzusenken,
Weil deine Nächte so voll Wolken sind.
Und wenn dein Mund ein neues Lied beginnt,
Dann will ich Meer und Wind und Sonne danken,
Weil deine Augen so voll Trauer sind
