در بالاترین ارتفاع
با من حرف می‌زنی،
آنقدر نزدیک
که می‌‌شنوم
آنچه را نمی‌خواهم گوش کنم.
می‌خندی تا آزارم دهی
می‌رقصی آنسوتر از صبح،
سربه‌هوا بازی میکنی.
مرا در آغوش می‌کشی
و در گوشم زمزمه میکنی: «عشق!
تو باید در بالاترین ارتفاع زندگی کنی»…
در بالاترین ارتفاع | آندره ولتر
-
سارا سمیعی
- مرداد ۱۴۰۳
با من حرف می‌زنی، / آنقدر نزدیک / که می‌‌شنوم / آنچه را نمی‌خواهم گوش کنم. / می‌خندی تا آزارم دهی / می‌رقصی آنسوتر از صبح، / سربه‌هوا بازی میکنی. / مرا در‌آغوش می‌کشی / و در گوشم زمزمه میکنی: «عشق! / تو باید در بالاترین ارتفاع زندگی کنی»…
از همین مترجم
از شعرهای دیگر
