شام بد | میریام فان هی

شعر جهان ــ در زیر چراغ، دور میز / ساکت غذا می‌خوریم: دست‌هایمان / به مانند لکه‌های سفید می‌آیند و می‌روند: / انگشتان با انگشتری ما / با نانِ همیشگی بی‌توجه بازی می‌کنند / شادی، تازگی / در صدای چاقو و چنگال‌هایمان نیست / و به حتم چیزی از خوشبختی / مسافران قطار شبانه نمی‌دانیم.