نوشانوش | آناکرئون
شعر جهان ــ خاک حاصلخیز باران را نوشیده است / درخت رسته و از سینه‌ی خاک می‌نوشد / دریا هوا را و آفتاب دریا را و / ماه از آفتاب می‌نوشد / من چرا تشنگی‌ام را / به جرعه جامی فرو ننشانم؟
نوشانوش
خاک حاصلخیز باران را نوشیده است
درخت رسته و از سینه‌ی خاک می‌نوشد
دریا هوا را و آفتاب دریا را و
ماه از آفتاب می‌نوشد
من چرا تشنگی‌ام را
به جرعه جامی فرو ننشانم؟
از همین مترجم
از شعرهای دیگر
