دزد گیلاس | برتولد برشت

شعر ترجمه ــ دزد گیلاس ــ برتولد برشت: سپیده‌ی صبح، دیری پیش از بانگ خروس، / از صدای سوتی بیدار شدم و به پای پنجره رفتم. / در گرگ‌ومیش صبحگاهی بالای درختِ گیلاسِ من، / جوانی، شلوار تنش وصله دوخته، / نشسته بود و سرخوشانه گیلاس‌های مرا می‌دزدید. / با دیدن من سری تکان داد، / و هم‌چنان تا دیری / با هر دو دست گیلاس‌ها را از شاخه‌ها به جیب‌های خود فرومی‌برد. / چون ازنو در بستر خود به پهلو افتادم، / هنوز سوت ترانه‌ی کوتاه و شاداب او را می‌شنیدم.