کلوتیلد | گیوم آپولینر

reference: https://pin.it/3TwTDgCyi
گیوم آپولینر (زادهٔ ۲۶ اوت ۱۸۸۰ ــ درگذشتهٔ ۹ نوامبر ۱۹۱۸) شاعر، نمایشنامه‌نویس، نویسندهٔ داستان کوتاه، رمان‌نویس و منتقد هنری فرانسوی با تبار لهستانی بود. او به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین شاعران اوایل قرن بیستم و همچنین یکی از پرشورترین مدافعان کوبیسم و یکی از پدران سوررئالیسم در نظر گرفته می‌شود. او برای ابداع اصطلاح «کوبیسم» در سال ۱۹۱۱ برای توصیف جنبش هنری نوظهور، اصطلاح اورفیسم در سال ۱۹۱۲، و اصطلاح «سوررئالیسم» در سال ۱۹۱۷برای توصیف آثار اریک ساتی شناخته می‌شود. آپولینر اشعاری را بدون نشانه‌گذاری می‌سرود تا در هر دو وجه فرم و موضوع به شکل قاطعانه‌ای مدرن بماند. هنر او بر اساس هیچ نظریه‌ای نیست، بلکه بر یک اصل ساده استوار است: عمل آفرینش باید از تخیل و شهود ناشی شود، زیرا باید تا حد امکان به زندگی، طبیعت، محیط و به انسان نزدیک باشد. او دو سال پس از مجروح شدن در جنگ جهانی اول، در جریان همه‌گیری آنفولانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ درگذشت.

کلوتیلد

شقایقِ‌نعمانی و تاج‌الملوک
در باغ روییده‌اند
همان‌جا که اندوه ‌می‌خوابد
بین ِ عشق و غرور

و سایه‌های ما نیز سرمی‌رسند
سایه‌هایی که شکارِ شب می‌شوند
و خورشید تاریک‌شان می‌کند
و خود ناپدید می‌شود با آن‌ها

خدایانِ آب‌های پرخروش
می‌سپارند گیسوانشان را به جریانِ آب
عبور کن! باید روان شوی
از پیِ این سایه‌ی زیبا
که می‌خواهی‌اش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلمات را شما جستجو کنید، متن ها را ما پیدا میکنیم.