عزیمت | آرتور رمبو

عزیمت

بسنده نظاره‌ای،
سوسوی نور در هر سرزمینی.

داشتنی بس،
هیاهوی دور شهرها، در غروب،
زیر نور خورشید، و همیشه.

هویداست همه‌چیز،
ای هیاهو و همهمه، ای رویاها،
این‌ها ایستگاه‌های زندگانی‌اند.

به محبت و نواهای نورانی عزیمت باید.

Departure

Everything seen…
The vision gleams in every air.

Everything had…
The far sound of cities, in the evening,
In sunlight, and always.

Everything known…
O Tumult! O Visions! These are the stops of life.

Departure in affection, and shining sounds.