اگر بخواهی | استفان مالارمه

شعرهای ترجمه ــ استفان مالارمه (زادهٔ ۱۸ مارس ۱۸۴۲ و درگذشتهٔ ۹ سپتامبر ۱۸۹۸) با نام هنری اتین مالارمه، شاعر و منتقد فرانسوی بود که آثارش الهامبخش جنبشهایی مثل کوبیسم، فوتوریسم، دادائیسم و سوررئالیسم بودند. او خود یک شاعر اصلی در مکتب سمبولیسم بود. مالارمه بهعنوان معلم انگلیسی کار میکرد و بیشتر عمر خود را در فقر نسبی گذراند، اما به خاطر، گردهماییهای گاهگاهی روشنفکران در خانهاش برای بحث در مورد شعر، هنر و فلسفه شهرت داشت. مالارمه از طریق این گردهماییها تاثیر قابلتوجهی بر کار نسلی از نویسندگان گذاشت. راینر ماریا ریلکه، پل والری، استفان جرج، پل ورلین و بسیاری دیگر از مهمانان همیشگی این دورهمیها بودند. آثار اولیهٔ مالارمه تا حد زیادی مدیون سبک شارل بودلر است که بهعنوان پیشروی سبک سمبولیسم ادبی شناخته میشود. کارهای بعدی او در پایان قرن، بسیاری از آمیختگیهای بین شعر و هنرهای دیگر را که قرار بر شکوفاییشان در قرن بعدی بود، پیشبینی میکردند. این کارها به بررسی رابطهٔ بین محتوا و فرم و بین متن و ترتیب کلمات و فضاهای صفحه پرداختند. این سبک به ویژه در آخرین شعر مهم او «پرتاب تاس هرگز شانس را از بین نخواهد برد» (۱۸۹۷) مشهود است.
اگر بخواهی
اگر بخواهی یکدیگر را دوست خواهیم داشت
با لبهایت در سکوت
و این گل سرخ، سکوت را نخواهد شکست
مگر برای سکوتی ژرفتر
این درخششِ لبخند، ناگاه بیدرنگ
به آواز در نخواهد آمد هرگز
اگر بخواهی یکدیگر را دوست خواهیم داشت
با لبهای تو در سکوت
خاموش، خاموش در میانهی این چرخشها
آه ای پریِ بادها، در قلمروِ ارغوانیات
بوسهای آتشینِ پر خواهد کشید
تا سرِ بال پرندگان
اگر بخواهی یکدیگر را دوست خواهیم داشت
