دریاچه | آندره شدید

دریاچه که پرنده، درخت یا رخساره را بازمی‌آفریند
آن همه حقیقی
[و لاجرم] این همه بی‌عشق

زیرا که عشق چون دروغ آواز سر می‌دهد
از پرنده قصه‌ای می‌سازد
از درخت، شعری
از رخساره، عشقی

دریاچه که پرنده، درخت و رخساره را راکد می‌کند
بین خطوط محیطی‌شان
دریاچه چنین گرانبار از واقعیت
و چنین سبکسار و تهی از عشق

به آب سرد دریاچه خیره مشو
پرنده، درخت و تو ای رخساره!
بلکه در چشم آدمی بنگر
زندگانی‌های خویش را آنجا بزی

Le lac

Lac qui recrée l’oiseau l’arbre ou le visage
Avec tant de vérité
Avec si peu d’amour

Car l’amour chante comme le mensonge
Fait de l’oiseau une légende
De l’arbre un poème
Et d’un visage l’amour

Lac qui fige l’oiseau l’arbre ou le visage
Entre leurs seuls contours
Lac si lourd de vérité
Et si léger d’amour

Ne fixe pas l’eau froide du lac
Oiseau arbre ou toi visage
Mais va plutôt vers l’oeil de l’homme
Y vivre toutes tes vies