انزوا | آنا آخماتووا

شعر ترجمه ــ آنا آندریوانا گورنکو که با نام هنری آنا آخماتووا شناخته میشود، شاعر روسیِ زادهٔ ژوئن ۱۸۸۹ و درگذشتهٔ مارس ۱۹۹۶؛ یکی از برجستهترین شاعران قرن بیستم بود. او بهعنوان صدای شعر روسی در طول جنگ جهانی دوم ظاهر شد و دو بار در سالهای ۱۹۶۵و ۱۹۶۶ نامزد دریافت جایزهٔ نوبل ادبیات شد. محدودیت در عاطفه و کلمات ویژگیهای سبک او بودند که وی را در بین همعصرانش به طرز چشمگیری اصیل و متمایز میکرد. صدای پیشروی قوی و واضح زنانهٔ او، آهنگ جدیدی را در شعر روسی ایجاد کرد. آثار او توسط مقامات استالین محکوم و سانسور میشد. مضامین همیشگی آثار آنا آخماتووا تأمل در زمان و حافظه و مشکلات زندگی و نوشتن در سایه استالینیسم بودند.
انزوا
آنقدر سنگباران شدهام
که دیگر از سنگ نمیترسم
این سنگها از چالهی من برجی بلند ساختهاند
بلند در میان درختان بلند
سپاس از شما ای معماران
پریشانی و اندوه را نای عبور از میان این سنگها نیست
اینجا آفتاب زودتر بر من طلوع میکند
و آخرین نورهای سرخوش خورشید
دیرتر غروب میکنند
گاهی از پنجرهی اتاقم
نسیم شمالی به درون پرواز میکند
کبوتری از دستان من دانه میچیند
صفحات ناتمام مرا نیز
دست گندمگون الههی شعر،
این دست آرام آسمانی تمام خواهد کرد.
