یادبود بولگاکف | آنا آخماتووا

میخائیل آفاناسیویچ بولگاکف (زادهٔ ۱۵ می ۱۸۹۱ و درگذشتهٔ ۱۰ مارس ۱۹۴۰) نویسنده، پزشک و نمایشنامه‌نویس روسی بود. رمان معروف او، «مرشد و مارگاریتا» که بعد از مرگش منتشر شد، یکی از معروف‌ترین رمان‌ها در قرن بیستم به شمار می‌آید. بیشتر نوشته‌های بولگاکف دربارهٔ وحشت جنگ‌های داخلی در روسیه و سرنوشت روشنفکران و افسران ارتش تزاریِ درگیر انقلاب بودند. انتشار آثار بولگاکف، به دلیل تجلیل از مهاجرت و حمایت از ژنرال‌های سفید، توسط رژیم شوروی و شخص استالین ممنوع بود. اما نکتهٔ جالب این است که شخص استالین نمایشنامهٔ «روزهای توربین‌ها»ی او را بسیار دوست می‌داشت و گفته می‌شود که پانزده بار آن را تماشا کرده بود. بولگاکف در اواخر دههٔ ۱۹۳۰، به‌عنوان نویسنده و مشاور به تئاتر بولشوی پیوست. او بعد از اینکه متوجه شد هیچ یک از آثارش در آنجا به روی صحنه نمی‌رود، آنجا را ترک کرد. مداخلهٔ‌ شخص استالین مانع دستگیری و اعدام بولگاکف شد، اما او نتوانست نوشته‌اش را منتشر کند و رمان‌ها و نمایشنامه‌های او متعاقباً ممنوع شدند. هنگامی که آخرین نمایشنامهٔ او باتوم (۱۹۳۹)، که دوران اولیهٔ انقلاب استالین را به تصویر می‌کشید، قبل از تمرین ممنوع شد، بولگاکف درخواست خروج از کشور را داد، اما این درخواست رد شد. بولگاکف که وضع سلامتی خوبی نداشت، آخرین سالهای زندگی خود را وقف رمان «غروب آفتاب» کرد. سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۳۹ برای بولگاکف استرس‌زا بود، اما او تا حملات افسردگی ــ زمانی که احساس می‌کرد هیچ امیدی وجود ندارد ــ معتقد بود که انتشار شاهکارش هنوز امکان‌پذیر است. بولگاکف در سال ۱۹۴۰ بر اثر یک اختلال ارثی کلیوی از دنیا رفت. آنا آخماتووا این شعر را در یادبود شاعر هم‌وطنش سرود.