آینه | ادمون ژبس

شعر ترجمه ــ در خوابگاهِ شباهت‌ها / برگ‌ها / اندیشه‌های خویش را دارند / سنگ‌ها / می‌شناسند هیاهوی طلایی زنبورها را / روز / صمیمانه به نومیدی و گوش‌هایشان آویزان است / طبیعت / می‌رقصد برای سطحِ شفافِ زمان / گیاه / پای برهنه‌اش را در زمین فرو کرده، پیش می‌رود / اما تو هرگز نخواهی شنید ناله‌ی خستگی‌اش را