دوشهای شبانهٔ ۱۹۹۷ | مریلین باک

شعر ترجمه ــ مریلین باک (زاده ۱۳ دسامبر ۱۹۴۷ – درگذشتهٔ ۳ اوت ۲۰۱۰) شاعر مارکسیست، فمینیست، کنشگر اجتماعی ضد جنگ، ضد امپریالیست و ضد نژادپرستی آمریکایی بود که به دلیل مشارکت در فرار از زندان آساتا شاکور (زندانی سیاسی و از اعضا ارتش آزادی سیاه. مریلین باک رانندهٔ فرار او بود) در سال ۱۹۷۹، سرقت برینک در سال ۱۹۸۱، و بمب گذاری در سنای ایالات متحده در سال ۱۹۸۳؛ به زندان افتاد. باک جمعا به ۸۰ سال حبس محکوم شد که در زندان فدرال گذراند و از آنجا مقالات متعدد و همچنین شعر منتشر کرد. او در ۱۵ جولای ۲۰۱۰ آزاد شد، کمتر از یک ماه قبل از مرگش که در سن ۶۲ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
اشعار زندان (حبسیات) او از آثار مهم شعر زندان زنان آمریکاست
دوشهای شبانهٔ ۱۹۹۷
پانزده سال پیش
در انتظار بامداد
حمام کردم
حالا بعد از
فروافتادن خورشید
بر لبهٔ جهان
با شتاب زیر دوش میروم
جایی که آب میپاشد بر دیوارهای
حکاکیشده با اشک و آه زندانیان
گریزان از چشم حکومت
میلغزم در امن و امان
تنها و
تعمیدی
روزِ خیسخورده در ماتم را
حافظه میشوید
گردابوار روح من میچرخد
فردا در چشمهایش
نومیدی را
درون چاه دیروز
میاندازد.
