اشتیاق | عبداالله پشیو

reference: pinterest.com
شعر ترجمه ــ عبدالله پشیو شاعر کرد است. در سال ۱۹۴۶ در شهر هیل در جنوب کردستان به دنیا آمد. در مؤسسهٔ تربیت معلم در هول (اربیل) تحصیل کرد و در سال ۱۹۷۰ در کنگرهٔ بنیادی اتحادیهٔ نویسندگان کرد در بغداد شرکت کرد. در سال ۱۹۷۳ به اتحاد جماهیر شوروی سابق رفت و در سال ۱۹۷۹ مدرک فوق لیسانس خود را در رشتهٔ آموزشگری با تخصص زبان‌های خارجی دریافت کرد. در سال ۱۹۸۴ دکترای زبان‌شناسی را از موسسهٔ شرق‌شناسی آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی گرفت. پنج سال بعد او استاد دانشگاه الفاتح در طرابلس، لیبی بود. از سال ۱۹۹۵ در فنلاند زندگی می‌کند (تا سال ۱۹۹۷ پناهنده بود). اولین شعر خود را در سال ۱۹۶۳ و اولین مجموعه‌اش را در سال ۱۹۶۷ منتشر کرد. از آن زمان تاکنون ده مجموعه منتشر کرده است. آخرین آنها، Sawlm Pola u Kanarish dur (پاروهای من آهنی است، اما ساحل دور است)، در سال ۲۰۱۹ در کردستان منتشر شد. به زبان‌های انگلیسی و روسی مسلط است و آثار والت ویتمن و الکساندر پوشکین را به کردی ترجمه کرده است.

اشتیاق

در عذابم
زود چند برگ گیاه می‌چینم
یکی دو تیغه علف و چند گل وحشی
از آن دیار.
باک ندارم که نام‌هایشان
از خاطرم برود
ترسم این است که عطرشان را
از یاد ببرم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلمات را شما جستجو کنید، متن ها را ما پیدا میکنیم.