هجران | باب هیکاک

هجران

هجران دل را می‌سازد. همین است:
هجران دل را می‌سازد

اینجا جایی‌ست که عنکبوت‌ها شب‌ها
بساط می‌کنند، اینجا جایی‌ست که کلاغی
تصمیم گرفت بنشیند. بعد پرید. پرید و جایی نشست
که هفته‌ی پیش کلاغ دیگری نشسته بود.
بادبان بودن چه آرامشی دارد

جز در توفان.
در مدت توفان، دلم می‌خواهد توفان باشم.
اگر توفان باشی
دیگر وحشتناک نیست
مگر زمانی که بایستد
و این یعنی مرده‌ای و نقشه‌ها
نقشِ بر آب شده است. درون قلب من

قلب دیگری است، درون آن قلب
مردی در جنگ به خانواده‌اش می‌نویسد:
شبیه چاله کندن زیر باران.