سقراط و آلکیبیادس | فردریش هُلدرین

شعر جهان: سقراط و آلکیبیادس: «چرا پیوسته این جوان را می‌ستایی. آیا شکوهی والاتر از او نمی‌شناسی؟ / و آیا از چه نگاهِ چشمانت با شوقی چنان‌که بر شوکتِ خدایان، / بر قامت او دوخته ماند؟» / «از آن‌که، آن‌که به عمق اندیشه رسید، / اوجِ زندگی را دوست دارد. / جوانیِ ارجمند را اویی درمی‌یابد که جهان را درنوشته باشد، / و فرزانگان در پایان، میل به زیبایی دارند.»