اشک‌های حفار | پائولو پازولینی

پیر پائولو پازولینی شاعر، نویسنده، کارگردان و نمایشنامه‌نویس ایتالیایی در ۵ مارس ۱۹۲۲ در بولونیای ایتالیا به دنیا آمد. شهرت و تاثیرگذاری او از دو جنبهٔ هنری و سیاسی قابل تامل است. او در سال ۱۹۴۲ مجموعهٔ شعرش را که در هجده سالگی سروده بود، با هزینهٔ شخصی منتشر کرد که مورد توجه منتقدانی مانند جانفرانکو کونتینی، آلفونسو گاتو و آنتونیو روسی قرار گرفت. در سال ۱۹۴۶، پازولینی مجموعه شعر کوچکی به نام خاطرات را با آکادمیوتا منتشر کرد. مجموعه شعر او، گریه‌ها نیز توسط آکادمیوتا منتشر شد. او که تمایلات همجنسگرایانه‌اش را آشکارا بروز می‌داد، در جوانی از احیای میراث زبانی، محافظه‌کاری فرهنگی و ارزش‌های مسیحی حمایت می‌کرد، پس از جنگ جهانی دوم طرفدار مارکسیست شد. او در فیلم‌های خود مسائل سیاسی ــ اجتماعی را به صورت بسیار واضح و انتقادی در قالب موضوعات جنسی تابو مطرح می‌کرد. پازولینی که قهرمان برجستهٔ صحنهٔ روشنفکری روم در دوران پس از جنگ بود، به چهره‌ای تثبیت‌شده و اصلی در ادبیات و سینمای اروپا تبدیل شد. پازولینی در نوامبر ۱۹۷۵، دزدیده شد و به طرز وحشیانه‌ای به قتل رسید. پروندهٔ‌ قتل او کماکان حل‌نشده باقی مانده‌است.