حکم قانون گاه ناانسانی است
آنان که خاطره تعریف می‌کنند
تنهایی دوباره غرقشان می‌کند
سکوت بی‌درنگ فرو می‌ریزد
علف‌هایی که پیش‌رویشان موج می‌زند
از سرسپردگی‌شان می‌شکفد
داشتی چه می‌گفتی؟ با من از عشقی دور می‌گفتی
که به کودکی‌ات پیوست.
حافظه ترفندهای بی‌شمار در آستین دارد
