ترانه‌ی شبانه‌ی ره‌نورد | یوهان ولفگانگ فون‌گوته

این ترانه‌ی کوتاه، گذشته از جان‌مایه‌ی شخصی‌ای که برای گوته دارد، تلفیقی دل‌نشین از شعر و فلسفه است. نگاه گوته می‌نماید که به تماشای جلوه‌های زیبای طبیعت مشغول باشد، اما هم‌زمان مانند مولانا سیرِ تکاملیِ هستی را هم می‌بیند و انتقال می‌دهد.