ما دو تن
ما دو تن، چون دست در دست یکدیگر داریم
همه جا خود را در خانهٔ خود می‌پنداریم:
در زیر درخت دلپذیر، در زیر آسمان سیاه،
در زیر هر بامی، در کنار آتش
در کوچهٔ تهی، در عین گرمای آفتاب،
در دیدگاه گنگ خلق،
در نزد فرزانگان و دیوانگان،
در میان کودکان و بزرگسالان.
در عشق ذره‌ای راز و رمز نیست
ما عین بداهتیم
عاشقان خود را در خانهٔ ما می‌پندارند
