ناکلمات | نیکیتا استانسکو
شعر جهان ــ نیکیتا استانسکو (زادهٔ ۳۱ مارس ۱۹۳۳ ــ درگذشتهٔ ۱۳ دسامبر ۱۹۸۳) شاعر و مقاله‌نویس رومانیایی بود. پدرش نیکولای هریستیا استانسکو و مادرش تاتیانا سراسیوچین، اهل روسیه بود. از دبیرستان Ion Luca Caragiale در پلویشتی فارغ‌التحصیل شد، سپس به تحصیل در رشتهٔ زبان و ادبیات رومانیایی در دانشگاه بخارست پرداخت و در سال ۱۹۵۷ فارغ‌التحصیل شد. او اولین کار ادبی خود را در مجلهٔ ادبی Tribuna منتشر کرد. در بیشتر دوران حرفه‌ای خود، همکار و سردبیر نشریات گازتا لیترارا، رومانیا لیترارا و لوسیافارول بود. اولین ویراستاری او کتاب شعر Sensul iubirii (هدف عشق) بود که در سال ۱۹۶۰ در بخش منتخب لوسیافارول منتشر شد. او همچنین جوایز متعددی را برای اشعارش دریافت کرد که مهمترین آنها «جایزهٔ هردر» در سال ۱۹۷۵ و نامزدی برای جایزهٔ نوبل در سال ۱۹۸۰ بود. آخرین جلد شعر منتشر شده در طول زندگی‌اش Noduri și semne (گره‌ها و نشانه‌ها) بود که در سال ۱۹۸۲ منتشر شد. او که به شدت مشروب می‌خورد، بر اثر ایست قلبی ریوی درگذشت و در گورستان بلو در بخارست به خاک سپرده شده است.
ناکلمات
برگی شبیه یک دست به من تعارف کرد.
دستی شبیه یک برگ دندانه‌دار به او تعارف کردم.
شاخه‌ای شبیه یک بازو به من تعارف کرد.
بازویم را شبیه شاخه‌ای به او تعارف کردم.
تنه‌اش را شبیه شانه‌ای
به سمت من کج کرد.
شانه‌ام را به سمت او کج کردم
شبیه تنه‌ی گره‌خورده‌ای.
صدای شیره‌اش را می‌شنیدم، شتاب می‌گرفت، ضربان داشت
مثل خون.
صدای خون مرا می‌شنید، از شتاب می‌افتاد،
مثل شیره‌ای که بالا می‌رود.
از او عبور کردم.
از من عبور کرد.
او درختی تنها ماند.
من مردی ماندم تنها.
از همین مترجم
از شعرهای دیگر
