فروکشیدن از صلیب؛ فیورِنتینو روسّو
فروکشیدن از صلیب؛ فیورِنتینو روسّو
روسّو فیورنتینو (جووانّی باتیستا دی یاکوپو). متولد ۱۴۹۴ در فلورانس، درگذشته‌ی ۱۵۴۰ در فونتنبلو. فروکشیدن از صلیب، ۱۵۲۱. رنگ و روغن روی چوب. ارتفاع ۳۷۵، عرض ۱۹۶س. م. موزه‌ی شهری پینکوتکا، ولترا (ایتالیا).
در این نقاشی که از آن به عنوان یکی از شاهکارهای نقاشی از صحنه‌ی قربانگاه مسیح یاد می‌شود، خشونت و اندوه توأمان به تصویر کشیده شده است. درحالیکه مردان آویخته به صلیب مهندسانه می‌کوشند پیکر بی‌جان مسیح را از صلیب پایین کشند، زنان سوگواری می‌کنند. در این میان مریم مجدلیه با لباس سرخی بر تن زانو زده است و می‌کوشید پاهای عریان مریم عذرا را بپوشاند. به فکر فرومی‌رویم که به‌راستی فردِ بر صلیب کشیده‌شده را چگونه پایین می‌کشیده‌اند؟ تصور نقاش چنین است: برای پایین کشیدن پیکری بی‌جان به شماری مرد قوی‌پنجه نیاز است، نردبان لازم است، و مردان باید سخت مراقب باشند نلغزند و به پایین فرو نیفتند. در این کشاکش مردی را نیز در گوشه‌ی راست تصویر میبینیم که روی پوشانده و یارای دیدن صحنه را ندارد. گفته‌اند که این نقاشی رنج را در خشونت‌آمیزترین شکل آن نشان می‌دهد. این خشونت را می‌توان در سبک منریستیِ نقاش، نور شدید صحنه، رنگ‌های روشن و پیچ و تابِ بدن‌ها ملاحظه کرد. ایراد هم گرفته‌اند که هیچ نسبت منطقی و هندسی درستی میان نردبان و صلیب در کار نیست. بدن‌ها بی‌جهت دراز شده‌اند و سرها به نسبت بدن‌ها کوچک‌اند و قواعد کلاسیک تحریف شده است. روسّو نسخه‌ی دومی نیز از این نقاشی برای کلیسای سن لورنزو تهیه کرد. نسخه‌ی دوم اندکی شلوغ‌تر و تیره‌تر است. رسّو در فلورانس به دنیا آمد اما در اواخر عمر از آنجا کوچید و به فرانسه رفت تا قصر فرانسوای اول پادشاه فرانسه را در فونتنبلو بیاراید. او را به عنوان مؤسس مکتب فونتنبلو می‌شناسند. شایع است که نامِ روسّو (در ایتالیایی به معنی قرمز) به سبب موسرخه بودن بدو اطلاق شده است.
برونزینو؛ بوردل؛ پریماتیچّو؛ پونتورمو؛ جولیو رومانو
متن‌های دیگر از روزن
