مرگِ مریم عذرا؛ هوگو فان در گوس

reference: https://en.wikipedia.org/wiki/Hugo_van_der_Goes#/media/File:Hugo_van_der_Goes_007.png
روزن بارو ــ مرگِ مریم عذرا اثر هوگو فان در گوس ــ مرسده امیرشاهی: مریم عذرا با سیمایی رنگ‌­پریده و دست­‌هایی نحیف به حال احتضار در اتاقی بسته و کوچک بر تخت افتاده است و حواریون گرد او جمع آمده­‌اند. لباس آبی روشن مریم عذرا در ترکیب با آبی تیره‌­ی پارچه‌­ی کشیده بر تخت رنگ­‌پریدگی صورت او را تشدید می­‌کند. مقصود اصلی هنرمند مصور کردن واپسین دمِ حیات مریم عذراست، چه، او با پلک‌­های نیم­‌افتاده قاب مدور بالای سرش را می‌­نگرد؛ فرزندش مسیح را که در معیت فرشتگان بازآمده است تا روح مادر را به دیار باقی برد. فان در گوس در ترسیم سیما و پیکره­‌ی مسیح نیز نهایت دقت را معمول داشته است؛ حتا جای میخ­کوبِ صلیب بر کف دست مسیح، که همچنان و به‌­رغمِ عروج او به ملکوت اعلی هنوز سر نبسته، فراموش نشده است. حال و هوای مصیبت‌­بار صحنه را چهره‌­های غمگین حواریون و تضرع خموشانه­­‌ی ایشان تشدید کرده است.

مرگِ مریم عذرا؛ هوگو فان در گوس

روزن بارو - مرگِ مریم عذرا اثر هوگو فان در گوس - مرسده امیرشاهی - بارو

هوگو فان در گوس. متولد ۱۴۴۰ در خِنت (بلژیک)، درگذشته‌ی ۱۴۸۲ در بروکسل. مرگ مریم عذرا، ۱۴۸۰. رنگ و رغن روی تخته. ارتفاع ۸/۱۴۷، عرض ۵/۱۲۲ س. م. موزه‌ی گرونینگه، بروژ (بلژیک).

مریم عذرا با سیمایی رنگ‌­پریده و دست­‌هایی نحیف به حال احتضار در اتاقی بسته و کوچک بر تخت افتاده است و حواریون گرد او جمع آمده­‌اند. لباس آبی روشن مریم عذرا در ترکیب با آبی تیره‌­ی پارچه‌­ی کشیده بر تخت رنگ­‌پریدگی صورت او را تشدید می­‌کند. مقصود اصلی هنرمند مصور کردن واپسین دمِ حیات مریم عذراست، چه، او با پلک‌­های نیم­‌افتاده قاب مدور بالای سرش را می‌­نگرد؛ فرزندش مسیح را که در معیت فرشتگان بازآمده است تا روح مادر را به دیار باقی برد. فان در گوس در ترسیم سیما و پیکره­‌ی مسیح نیز نهایت دقت را معمول داشته است؛ حتا جای میخ­کوبِ صلیب بر کف دست مسیح، که همچنان و به‌­رغمِ عروج او به ملکوت اعلی هنوز سر نبسته، فراموش نشده است. حال و هوای مصیبت‌­بار صحنه را چهره‌­های غمگین حواریون و تضرع خموشانه­­‌ی ایشان تشدید کرده است. آنچه این نقاشی را از دیگر نقاشی‌­ها با همین موضوع متفاوت می‌کند، فردیت هریک از اشخاص صحنه است. در تابلوهای دیگر مرگ چنان کلیت می‌­یابد که همه­‌ی چهره­‌های حاضر در صحنه حال و هوای مرگ به خود می­‌گیرند و تفردشان به مرگ استحاله می­‌یابد. نقاش به هریک از حواریون لباسی با رنگی متفاوت پوشانده و کوشیده هریک را در وضع مشخص فردی­اش ترسیم کند. فان در گوس در زمانه‌­ی خود به دقت آوازه داشت. شهرت او به‌عنوان نقاشی صاحب­‌سبک در مکتب نقاشی هلندی تا ایتالیا هم رسید. یکی از تابلوهای او برای آذین محراب کلیسایی در فلورانس، جنجالی به پا کرد. به هنگام سفر به کلن مجنون شد و در جنون درگذشت.

بوتس؛ (ژ) داوید؛ فان اسکورِل؛ فان ایک؛ کمپین؛ مِملینگ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *