حُکم سلیمان؛ سباستیانو دل پیومبو

حُکم سلیمان؛ سباستیانو دل پیومبو

سباستیانو دِل پیومبو. متولد حـ ۱۴۸۵ در ونیز، درگذشته‌ی ۱۵۴۷ در رم. حکم سلیمان، ۱۵۰۸ ـ ۱۵۱۰. رنگ و روغن روی بوم. ارتفاع ۲۰۸، عرض ۳۱۸ س. م. قصر کینگستون لِیسی، دورسِت، (انگلستان).

در این نقاشی داستان مشهور داوری سلیمان نبی، مسطور در کتاب مقدس (کتاب یکم پادشاهان، ۳: ۱۶ ـ ۲۸) مصور شده است. خلاصه آن­که دو زن هر دو مدعی نوزادی به نزد سلیمان می­‌رود و هریک اقامه­‌ی دعوی می‌کنند. سلیمان حکم می­‌کند شمشیری بیاورند و نوزاد را به دو نیم کنند و هر نیم را به یکی از مدعیان دهند. چون شمشیر می­‌آوردند، مادر واقعی پس می­‌کشد که نکشید طفل را و مادر دروغین اصرار می­‌ورزد که او را دو نیم کنند. سلیمان نوزاد را به مادر واقعی‌­اش می­‌دهد. سباستیانو صحنه را به دو بخش حق و باطل تقسیم کرده است. مادر واقعی در سمت چپ ایستاده است و مادر ناواقعی در سمت راست. به نظر می­‌رسد این نقاشی ناتمام مانده است، اما به‌­رغمِ این، از آن به عنوان یکی از باشکوه­ترین نقاشی­‌های روایی سده­‌ی شانزدهم یاد می‌­شود. سباستیانو این نقاشی را به سفارش خاندان معظم آندره­‌آ لوردان کشید تا در سالن پذیرایی قصر جدید ایشان نصب شود. نکته­­‌ی مهم طراحی این نقاشی به شکل افقی­‌ست تا دقیقاً میان دو ستون دیوار مستقر شود. در این نقاشی شاخصه­‌ی اصلی مکتب ونیز را بازمی‌یابیم که همانا بازتابیدن لطیف و حساب­‌شده‌­ی نور بر بدن­هاست. سباستیانو در زادگاهش ونیز از جورجونه تعلیم گرفت و چندی به رم رفت و در آن­جا با رافائل آشنا شد اما به­‌رغم این آشنایی بیشتر از میکل­‌آنژ تأثیر گرفت. میکل­‌آنژ چندن بدو اعتماد و اعتنا داشت که طرح‌­های خام خود را در اختیارش نهاد تا تکمیل­شان کند. سباستیانو شناخت عمیق خود را از بدن آدمی از رهگذر آشنایی با میکل­‌آنژ به دست آورد.

پالما وِکّیو؛ تیسیَن؛ جورجونه؛ رافائل؛ میکل­آنژ