اخلاقیات موهوم خواننده
خوش ندارم درس اخلاقی این مطلب نومیدی یا نیهیلیسم فرض شود. نه می‌خواهم به اهمال‌کاری دامن بزنم نه باوری به قابلیت اسرارآمیز بیان‌های مغلق و صفت‌های بُنجل دارم. منظور من این است که این دو سه لذتِ عمدیِ جزئی ــ تشتت بصری استعاره، تشتت وزن، و غافلگیری‌های ناشی از یک حرفِ ندا یا یک قلب عبارت ــ معمولاً ثابت می‌کند...
بورخس: حظّ ادبی
دفتر دوازدهم بارو ــ و این روزها؟ نویسنده و منتقد شده‌ام و باید اعتراف کنم (با آگاهی و پشیمانی از کاستی‌ام) که محضِ لذتِ یادآوری بازخوانی می‌کنم و خوانده‌های تازه مسحورم نمی‌کنند. حالا ترجیح می‌دهم در غرابتِ تازه‌ها تردید کنم و آن‌ها را صرفاً بر حسب تعلق‌شان به مکاتب ادبی، تأثیرهای ادبی یا نوع آمیزش عناصر ادبی تجزیه کنم. گمان...
یولسیزِ جیمز جویس
نخست: یولسیز جویس از ریویوهای خورخه لوئیس بورخس من نخستین ماجراجو از جهانِ اسپانیایی‌زبانم که بر کرانه‌های کتاب جویس
مرغوبیت
از آن کفش‌ها صرف‌نظر کرده بودم که یک روز غروب به دستم رسیدند. بسته را باز کردم و چهار جفت‌شان را به ردیف چیدم. بعد یکی‌یکی امتحان‌شان کردم. شکی نبود: در شکل و اندازه، در پرداخت و مرغوبیت چرم بهترین چیزهایی بودند که برایم درست کرده بود. در یکی از کفش‌های پیاده‌روی به صورت‌حساب برخوردم. مبلغ همانی بود که همیشه،...