ناهید جمشیدی

آنجا، پرسشی است

در این سرزمین «حسرت آینده را کشیدن» به «حسرت گذشته را خوردن» پیوسته و برای بعضی از ما حسرت آینده از حسرت گذشته، پیشی گرفته است. کسی که نمی‌تواند رقمی برای آینده بزند چرا به گذشته فکر کند؟ اگر در ایران زندگی می‌کنید و فکر می‌کنید سنتان از مرز آرزو کردن گذشته ولی هنوز هم به آرزوهایی فکر می‌کنید و...

کلمات را شما جستجو کنید، متن ها را ما پیدا میکنیم.