تراشکاری فلز آینده
چهار پاره و یک آنتولوژی از پُرتره‌ی مجید نفیسی
در واقع هستی‌شناسی شعر مجید نفیسی در مرز میان رؤیایی لذت‌بخش و واقعیتی تکان‌دهنده ایستاده است. نه می‌توان به‌رغم همه‌ی داده‌های عینی متن، متن را گزارشی از یک واقعیت تلقی کرد و نه می‌توان آن را نادیده گرفت یا انکار کرد. به زبان دیگر، شعرهای نفیسی بیشتر به رؤیایی فراموش‌نشدنی از واقعیتی فراموش‌نشدنی می‌مانند. سکوی پرش زمانه‌ی خویش‌اند با ابعاد زمان و مکان خویش، هم برای امروز و هم برای فردا. هیچ ابهامی آنها را از زمانه‌ی خود بازنمی‌دارد و هیچ نشانه‌یی مانع حرکت آنها به آینده و خوانش آنها در زمان‌های دیگر نمی‌شود. ــــــــ منصور کوشان
